What if it doesn't work out?

Weer eens een update... Ik ben goed bezig!
Soooo... I met this guy... Ja ik kan beter ineens de situatie schetsen, anders post ik weer depressieve teksten en heeft niemand enig idee waarom.
't Is dus iemand die ik wel al een paar jaar kende, maar zo niet echt kende, kendet :p
Paar weken terug was er de jaarlijkse kerstopendeur van de bloemiste, een vriendin van mijn ma. Ik er naartoe samen met Cedric, uiteraard: free booze! En jummie hapjes.
Aan de praat geraakt met zijn ma (blijkbaar is dat een vriendin van mijn ma en zijn die samen naar Milaan geweest. En Namen en weet ik veel waar) en een uur ofzo daarna stond hij daar ook. Beetje ne babbel gedaan, nothing much.
Week daarna kwam ik hem tegen in ons jeugdhuis, aan de praat geraakt. Echt hele leuke babbel gehad. Toen ik thuiskwam en ik naar goede gewoonte facebook nog eens checkte (als ik niet zat ben, uiteraard) had ik een bericht dat hij het een hele leuke babbel vond en heeft hij mij ineens zijn nummer gegeven. And that's when it started :)
Heel de week berichten gestuurd, tijdens het weekend afgesproken, ... De week erna waren mijn ouders niet thuis en is hij zelfs blijven slapen. Niks gebeurd, wat ik op zich helemaal niet erg vond. Mijn plan was (en is nog altijd) van het rustig aan te doen en daar houden we ons aan...
Het enige waar ik schrik voor heb is dat het weer eens slecht afloopt. Aleja, weer eens. Ik voel dat ik nu al compleet verloren ben voor die jongen en ergens vind ik dat zalig, maar langs de andere kant: it's scary as hell.
Mijn gevoel zegt mij dat we 'the talk' zouden moeten hebben, maar langs de andere kant... Way too soon.
Ik ben er gewoon niet zeker van op dit moment hoe hij tegenover mij staat en totdat ik daar zeker van ben ga ik mijn uiterste best doen om niet verliefd te worden. Of toch niet erg. Een beetje kan nooit kwaad :)



"What if it doesn't work out?"
"Ah, but what if it does?"